- Πιζάνι
- (Pisani). Αριστοκρατική βενετσιάνικη οικογένεια αβέβαιης καταγωγής –ίσως από την Πίζα–, πολλά μέλη της οποίας ανήλθαν σε υψηλότατα αξιώματα (εκκλησιαστικά, διπλωματικά, στρατιωτικά κ.ά.). Σπουδαιότεροι ήταν οι εξής: 1. Αλβίζε, (1663 – 1741). Δόγης της Βενετίας (1735-1741). Κήρυξε ελεύθερα τα λιμάνια της δημοκρατίας για να ανταγωνιστεί τα ελεύθερα λιμάνια της Τεργέστης, του Λιβόρνου και της Ανκόνας. 2. Αντρέα. Στρατηγός της Βενετίας, που έζησε και έδρασε γύρω στα τέλη του 17ου και τις αρχές του 18ου αι. Το 1716 ανέλαβε τη διοίκηση του βενετικού στόλου, για να αποκρούσει τους Τούρκους που πολιορκούσαν την Κέρκυρα. Ο Π. πέτυχε να ελευθερώσει το νησί, αλλά μετά τη σύναψη ειρήνης (1718) σκοτώθηκε με άλλους 2.000 άντρες στη Κέρκυρα, από την έκρηξη πυριτιδαποθήκης. 3. Βετόρε (Βενετία 1324 – Μανφρεντόνια 1380). Ναύαρχος της Βενετίας, γιος του Νικολό. Νίκησε τους Γενουάτες στη ναυμαχία του Άνζιο (1378), νικήθηκε από αυτούς στην Πόλα (1379) και στη συνέχεια τους ξανανίκησε τον επόμενο χρόνο (1380). Λίγο μετά χρειάστηκε να πολεμήσει εναντίον μιας άλλης γενοβέζικης μοίρας που λεηλατούσε την Ίστρια και τη Δαλματία, αρρώστησε όμως βαριά και πέθανε στη Μανφρεντόνια. 4. Βιτόρε (Pώμη 1889 – ;). Ιταλός γλωσσολόγος. Διετέλεσε καθηγητής της γλωσσολογίας στο πανεπιστήμιο του Κάλιαρι και της σανσκριτικής γλώσσας στο Μιλάνο. Διετύπωσε θεωρία για τη γλώσσα σχετική με την ιδεαλιστική άποψη του Κρότσε και τη νεογλωσσική του Μπάρτολι. Έγραψε πολυάριθμα έργα, σπουδαιότερα από τα οποία είναι τα εξής: Γραμματική της αρχαίας ινδικής (1930-33), Μελέτες για την προϊστορία των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών (1933), Γεωγλωσσολογία και Ινδοευρωπαίος (1940), Ετυμολογία, Ιστορικό εγχειρίδιο της ελληνικής γλώσσας, Ιστορική και συγκριτική λατινική γραμματική, Ινδοευρωπαϊκή γλωσσολογία κ.ά. 5. Νικολό. Ναύαρχος της Βενετίας που έζησε γύρω στον 14o αι. Στη διάρκεια του τρίτου πόλεμου ανάμεσα στους Βενετούς και τους Γενουάτες νίκησε τους τελευταίους (1353) με τον αρχηγό τους Γκριμάλντι στον θρακικό Βόσπορο, αλλά το επόμενο έτος νικήθηκε ο ίδιος και αιχμαλωτίστηκε μαζί με τον στόλο του κοντά στη Σαπιέντσα (1354).
Dictionary of Greek. 2013.